Hvernig eru þessir vinir mínir???

Alla vegan eru þeir ekki umhyggjusamir kattavinir.
Gréta er sú eina sem tjáði sig eitthvað varðandi örlög Kárahnjúkakattanna, en hún lætur sig líka örlög dýra varða. Alla vega núna undanfarið þegar hún hefur gengið til rjúpna og hefur þar að auki fengið leyfi til að stunda hreindýraveiðar.
Svo er líka spurning hvernig ég er að verða. Ég las einhvers konar blaðagrein í gær í Fréttablaðinu um hver væru mestu krummaskuð á landinu. Fyrst fauk í mig út af þessum cappuccino-sötrandi miðbæjarrottum sem maður veit ekki einu sinni hvort hafa komið austur fyrir Kringlumýrarbraut. Hvaða vit þykist þetta fólk (sem ég hef nú reyndar fæst heyrt nefnt) hafa til að lýsa því yfir að einhverjir tilteknir staðir séu aumari nástaðir en aðrir.
Ég bjó nokkur ár í Þingholtunum og mér sýndist það sem lagt var til grundvallar í vali á krummaskuði eiga ágætlega við um minningar mínar frá þeim árum þegar ég bjó í þessu ágæta hverfi í 101.
Jæja, en svo þegar ég vaknaði í morgun var mér slétt sama um þetta.